دانشجو

روش‌های تخریب بتن شامل بریکرهای پنوماتیک و هیدرولیک، ترکیدن فشار، برچیدن، توپ و جرثقیل، مواد منفجره و ... می باشند.

عوامل مختلفی ممکن است موجب شوند که به تخریب بتن نیاز شوند. بتن از استحکام و مقاومت بالایی برخوردار است و تخریب آن بسیار سخت می باشد. لذا برای تخریب آن باید از روش های خاصی استفاده نمود. استفاده از هر یک از روش های خرابی بتن، مزایا و معایبی دارد. لذا پیمانکاران باید توجه داشته باشند که بهترین روش را بر اساس شرایط موجود انتخاب کنند. برخی از روش هایی که بدین منظور به کار می روند را بررسی می کنیم:

ترکیدن فشار

یکی از روش‌های تخریب بتن ، ترکیدن فشار می باشد. زمانی که نیاز است روشی را برای خراب کردن بتن انتخاب کنیم که کمترین گرد و غبار و پیامدی ایجاد شود، روش ترکیدن فشار انتخاب می شود. در این روش، بتن با بهره گیری از دستگاه قدرتمندی تحت فشار هیدرولیکی خراب می شود. خراب شدن بتن با هیلتی یا خراب شدن بتن با پیکور، مته و تجهیزات ضربه ای، جزء موارد فشار مکانیکی می باشند. خراب شدن بتن با اسید و خراب شدن بتن با کتراک، از تکنیک های فشار شیمیایی می باشند. بتنی که با این دستگاه ها خراب شود، به آسانی با دست یا جرثقیل از سطح موردنظر سوا می شود.

روش توپ و جرثقیل

یکی از روش‌های تخریب بتن ، تکنیک توپ و جرثقیل می باشد. در این روش از توپی به وزن 6123 کیلوگرم و جرثقیلی برای خراب کردن سازه های بنایی و بتنی بهره برده می شود. چرخش یا خلاص شدن توپ، اصلی ترین نقش را در تخریب بتن ایفا می کنند. این روش، سروصدای و آلودگی زیادی بوجود می آورد. اپراتورها باید این تکنیک را با مهارت و دقت بالایی اجرا کنند تا هیچگونه مشکلی بوجود نیاید.

مواد منفجره

زمانی که میزان زیادی از بتن استخراج شود، مواد منفجره در محفظه های خاصی وارد و در آنجا منفجر می شوند. برای تخریب به این روش باید سازه را به چندین بخش کوچک تبدیل نمود. انعطاف پذیری این روش بسیار بالا است. این روش خراب شدن، هزینه زیادی دارد. یکی از پیامدهای این روش، ارتعاش هوا ناشی از انفجار می باشد که ممکن است به سازه های پیرامون، صدماتی را وارد کند. لذا استفاده از این روش در هر شرایطی، توصیه نمی شود.

واترجت، از روش‌های تخریب بتن

لنس ترمیک در این روش، برای تقویت کننده های فولادی بسیار خوب است. این روش دارای یک مزیت بسیار خوب است و آنهم، پایین بودن میزان گرد و غبار و آلودگی می باشد. در زمان برش به استفاده از سیستم برش احتیاج است و باید از سیستم کنترل آب استفاده شود. این تخریب می تواند برای یک محدوده یا یک مسیر مستقیم به کار رود.

برچیدن

المان های بتنی با بهره گیری از اره، لنس ترمیک یا آب جت به تکه های کوچک تر برش می خورد و پس از آن، قطعات شکسته با جرثقیل از یکدیگر سوا می شوند. در این روش، هیچ صدمه ای به ساختمان های مجاور وارد نمی شود. لذا استفاده از این روش، پیامدهای کمی به دنبال دارد و تکنیک بسیار کاربردی است.

بریکرهای پنوماتیک و هیدرولیک، از روش‌های تخریب بتن

در این تکنیک از دستگاه های دستی برای خراب کردن استفاده می شود. برای اجرای این روش باید مراحلی شامل روسازی، عرشه پل و پی به ترتیب اجرا شوند. سطح حاصل بر اساس مقاومت بتن، اندازه چکش شکن ها، شرایط کار و ... متفاوت خواهد بود. بریکرهای پنوماتیکی و هیدرولیک ماشینی می توانند با ضربات نسبتاً متوسطی به تخریب حجم زیادی از بتن اقدام کنند. امکان به کارگیری عملیات کنترل از راه دور، بوم تلسکوپی و ... در این روش برای شکن ها وجود دارد تا نتیجه بهتری بدست بیاید.