بتن آب بند چیست؟
بتن آب بند ، بتنی است که با توجه به اقدامات لازم در راستای کاهش نفوذپذیری و آب بندی تولید شده است و از مقاومت خوبی برخوردار است.
بتن، یکی از پرکاربردترین متریال ساختمانی است که امروزه به شکل های مختلفی شامل بتن پیش تنیده، بتن مسلح، بتن خود ترمیم شونده و ... تولید می شود. یکی از اقدامات مهم برای هر نوع بتنی، آب بندی بتن می باشد.
حفاظت و آب‌بندی بتن
بتن حفاظت و آب بندی بتن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. سازندگان و مهندسان از بتن آب بند برای ساخت پروژه های خود استفاده می کنند. زیرا این بتن، کمترین جذب آب را دارد و با مشکلات کمتری از حیث ترک خوردگی و پوک شدن و ... مواجه می شود. اهمیت حفاظت و آب بندی بتن از آن حیث است که بتنی که کمترین میزان نفوذ و جذب را داشته باشد، در مقابل عوامل مخرب بسیار مقاوم و پایدار خواهد بود.
انواع روش ها و مواد مناسب برای تولید بتن آب بند
برای تولید این بتن بایستی از مواد و متریالی استفاده نمود که میزان نفوذ و جذب بتن را به کمترین میزان برساند. متریال و روش های مناسب برای این کار شامل پوشش نفوذگر کریستال شونده، پوشش های الاستومری سیمانی – اکرلیکی، پوشش اپوکسی، پوشش پلی یورتان، پوشش پلی یورا، پوشش سیلوکسان، تزریق رزن پلی یورتان، ساخت دیوار حائل اکرلیکی با تزریق، پوشش ممبرین های پلی اتیلن یا پی وی سی، انواع پوشش های ویژه و پوشش های جی سی ال می باشند. به منظور ایجاد یک طرح آب بندی و حفاظت بایستی درک دقیق از شرایط محیطی و پروژه داشت. روش و متریالی که برای آب بندی بتن در نواحی سردسیر و گرمسیر به کار می رود، فرق می کند.
مزایا و کاربرد استفاده از بتن آب بند
مهمترین نتایج و دستاوردهای استفاده از این بتن شامل موارد زیر است:
- دوام بسیار بالای بتن
- مقاومت بسیار بالای بتن
- کاهش هزینه نگهداری و تعمیرات بتن به دلیل جذب و نفوذ کم بتن
- کاهش نسبت آب به سیمان
- جمع شدگی کاهش یافته
این مزایا سبب می شود که از این بتن برای اجرای پی ریزی، اجرای سازه ای زیرزمینی، پارکینگ های زیرزمینی، سازه های مرتفع، سیلوها و انبارهای نگهداری مواد غذایی و مناطقی با تراز آب زیرزمینی بالا استفاده شود. در واقع این بتن بسیاری از چالش ها را برطرف نموده است و ثابت کرده است که در موارد متعددی می تواند جایگزین بتن معمولی شود.
راهکارهای کاهش تخلخل مویینگی
برای اینکه بتن آب بند از بیشترین میزان دوام و مقاومت برخوردار باشد، می توان از راهکارهای زیر استفاده نمود:
- به کمترین میزان رساندن نسبت w/c
- پوشش حفره ها با هدف ممانعت از انتقال آب میان آنها
- مراقبت و عمل آوری درست و اصولی بتن
- کاهش میزان جمع شدگی در بتن
- پوشش اضافی حفره ها با بهره گیری از متریال واکنش پذیر پوزولانی
فرق میان نم بند و بتن آب بند
تفاوت میان این دو، مقدار نفوذ مایع در بتن در حالت فشار صفر یا هیدرواستاتیک مثبت و منفی می باشد. با توجه به اینکه مشخص کردن میزان نفوذ آب در بتن امکان پذیر نیست، تنظیم استاندارد کمی جهت تحلیل این مسئله سخت به نظر می رسد. یکی از متدهای مرسوم، غوطه ور کردن نمونه بتنی در آب و سنجش وزن آن قبل و بعد از این وضعیت است. ولی روش بهتر برای بررسی بتن آب‌بند، قرار دادن نمونه مقابل فشار می باشد. زمانی که رطوبت از سطح دیگر بتن معلوم شود، دو عنصر زمان و فشار نشان دهنده نفوذ بتن می باشد. همچنین می توان از روش بررسی جریان آب با فشار ثابت استفاده نمود. رسیدن جریان آب به میزان مشخصی و بهره گیری از قانون دارسی، مقدار نفوذپذیری را مشخص می کند.